Wstyd niepamięci

 ,,Klomby rododendronów ufundował Społeczeństwu dla uczczenia pamięci swej Matki dr. Ireny Florkowskiej syn Wojciech z Żoną. 1992”. Rzeźbione, drewniane tablice z tą treścią stoją przy rododendronowych ogródkach nad brzegiem Kanału przy mostach na ulicy Wrocławskiej i Strzeleckiej. Za ogrodzeniem rośnie dorodne zielsko, za to rododendrony są w opłakanym stanie. Tego roku jeszcze nikt między nimi ani nie pielił, ani nie pofatygował się obciąć suche gałęzie szlachetnych krzewów. Trudno więc podejrzewać, że podlewano je w czasie suszy i zadbano o nawóz. Klombów rododendronowych było kiedyś w tym miejscu więcej. Kiedyś pięknie kwitły i kiedyś koło nich stały ławki.
 - Wstyd, wstyd i jeszcze raz wstyd. Takiego bałaganu w tym mieście nie było nawet tuż po wojnie - obruszał się jeden z mieszkańców miasta.
 Kanał Obry dla przyjezdnych jest najpiękniejszym fragmentem miasta. Kto jednak się nad niego zapuści, przeżywa rozczarowanie. Ani tam usiąść wygodnie (brak ławek, a jak są to bez oparć), ani na co popatrzeć (zielsko). Najczęściej więc bywają tam nie miłośnicy pięknej przyrody, ale wyskokowych trunków. Z drogi zapuszczonych klombów nie widać, a czego nie widać, tego - zgodnie z przysłowiem - sercu nie żal. Irena i Henryk Florkowscy nie żyją. Darczyńcy klombów mieszkają za oceanem. Zostało obdarowane krzewami ,,Społeczeństwo’’.  (Al)
GK nr 28/2004