Major Stróżyk na wiecznej warcie

W piątek, 8 grudnia, rankiem zmarł Honorowy Obywatel Miasta Kościana major Edward Stróżyk

Walczył w kampanii wrześniowej, potem w Armii Krajowej. Sportowiec i działacz na rzecz sportu, wspaniała osobowość, dusza towarzystwa i człowiek od którego emanowała niesamowita radość życia.

Miał dziewięćdziesiąt cztery lata. Urodził się w Dzięczynie w powiecie gostyńskim, ale gimnazjum skończył już w Kościanie (w Państwowym Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki). Absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy w Poznaniu i Studium Gospodarczego przy Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Był oficerem legendarnego 55 Pułku Piechoty w Lesznie, żołnierzem generała Stefana Grota Roweckiego. Walczył we wrześniu 1939 roku, a następnie służył w konspiracyjnej Narodowej Organizacji Bojowej placówka „Kościan” (1940-1941). Gdy Niemcy Go schwytali i wywieźli na przymusowe roboty do Schipkau – zwiał im. Od 1942 r. był poszukiwanym przez gestapo oficerem Armii Krajowej w dyspozycji Inspektoratu Rejonowego w Lesznie. Ukrywał się. Walczył jako żołnierz II Armii Wojska Polskiego. Po zakończeniu II wojny światowej nie zaznał spokoju. Inwigilował go i nękał Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa w Kościanie. Do stopnia majora awansowano go dopiero w 2001 roku.

- Jestem pod ogromnym wrażeniem, że w moim młodym wieku doczekałem się takiej chwili, takiego miłego spotkania. Wszystkie panie z tej okazji całuję namiętnie – powiedział odebrawszy z rak ówczesnego starosty medal za zasługi dla obronności kraju i list gratulacyjny z okazji awansu (,,Medal z całusami’’ - ,,GK’’ z 29 sierpnia 2001 roku). Obietnicę całusów – jak podaje gazeta - spełnił.

Był najmłodszym z jedenaściorga rodzeństwa. Stopniem oficerskim uhonorowano też jego dwóch braci – Józefa i Franciszka. Obaj byli kapitanami i zostali odznaczeni Orderami Virtutti Militari. Pan Edward wpisał się w historię miasta też jako wszechstronny i bardzo zdolny sportowiec. Uprawiał lekkoatletykę, bronił barw kościańskich klubów: „Sarmacja”, GKS „Hellada”, TG „Sokół”, KS „Unia”. Po 1956 r. był niestrudzonym działaczem na rzecz sportu. Opiekował się głównie sekcją koszykówki. Był ponadto członkiem założycielem (w 1956 r.) Klubu Oficerów Rezerwy w Kościanie, członkiem i wieloletnim działaczem Polskiego Związku Emerytów i Rencistów, członkiem honorowym Stowarzyszenia Absolwentów Gimnazjum i Liceum w Kościanie. Odznaczono go między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami „Za zasługi dla LOK’’, honorowymi odznakami za zasługi dla Poznania, Leszna, Śląskiego Okręgu Wojskowego. ,,Wiadomości Kościańskie’’ przyznały mu nagrodę „za nieprzeciętność”. Od 29 stycznia 2004 r. nosił z dumą tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kościana. Był człowiekiem o niezwykłym poczuciu humoru, piewcą życia i lwem kościańskich salonów.

W ostatnich czterech latach Kościan stracił czterech honorowych obywateli. Odeszli: Adam Tomaszewski, Henryk Florkowski, Marian Koszewski i Edward Stróżyk. Tytuł ten nosi wciąż pierwszy uhonorowany nim człowiek – Holender Gerardus Jacobus de Bruin, który w latach wielkiego kryzysu gospodarczego w Polsce prowadził zakrojoną na szeroką skalę akcje pomocową na rzecz mieszkańców Kościana. (Al)

GK 50/2006