Zbawiciel rozkłada ręce

,,Chrystus Zbawiciel’’ Macieja Szymczaka, wzorowany na tym z Rio de Janeiro, nabiera kształtów. Być może tej jesieni stanie przed kaplicą w Starym Luboszu. Figura sięgnie czterech metrów.

Tak wielkie drewniane rzeźby spotyka się często, ale większość z nich powstaje z jednego pnia. Chrystus Zbawiciel Szymczaka, jak mierzący blisko 40 metrów pierwowzór z brazylijskiego wzgórza Corcovado, rozłoży ręce. Te Maciej Szymczak rzeźbi osobno. Tuż przed ustawieniem figury pod kaplicą, ręce Zbawiciela (zakładane na czop) zostaną przytwierdzone do postaci.
- To dla mnie duże wyzwanie. Bardzo trudno jest rzeźbić w leżącej na ziemi kłodzie. Więcej czasu zabiera mi mierzenie i myślenie, niż praca z dłutem. Trochę się martwię, jak będzie to wyglądało, gdy wreszcie ustawimy Chrustusa w pionie - wyznaje Szymczak.
Tymczasem Jezus ma już twarz, brodę, wąsy i widać jak marszczy się na nim płaszcz. Rzeźba wymaga jeszcze szlifów.
- Rzeźbić mogę tylko w pogodne dni, bo pracuję na świeżym powietrzu. W upały zabieram się do pracy dopiero po 19.- opowiada artysta.
Zbawiciel z Lubosza mierzył będzie trzy metry bez trzydziestu centymetrów. Stać będzie na osiemdziesięciocentymetrowym, drewnianym postumencie i ceglanym cokole. Sięgnie tak 4 metrów wysokości. Jego ramiona będą miały rozpiętość dwóch metrów i sześćdziesięciu centymetrów. Będzie miał kolor jasnego dębu. Powstaje z pnia topoli ściętej koło bloku w Racocie. Drzewo zagrażało budynkowi. Pień dwa lata przeleżał na polu sąsiada pana Macieja i dwa lata temu, 26 lipca, Szymczak po raz pierwszy wbił w niego dłuto. Wcześniej wykonał dwa osiemdziesięciocentymetrowe prototypy. Chrystus Zbawiciel to dotychczas dosłownie największe wyzwanie artystyczne rzeźbiarza z Lubosza. Pierwowzór z Rio (projekt Paula Landowskiego z pochodzenia Polaka) pan Maciej zna tylko z fotografii. Niestety, wszystkie pokazują figurę z przodu. Tył rzeźby artysta opracował sam. Nadał też Chrystusowi z Lubosza rysy znane ze słowiańskich rzeźb. Wydobywając je z topolowego pnia zestrugał już 620 kilogramów wiórów.
- Ksiądz proboszcz oczekuje, że Chrystus stanie przy kaplicy w październiku przed wizytą biskupa. Chciałbym, ale obawiam się, że mogę nie zdążyć. W rzeźbieniu pośpiech jest niewskazany, a ta rzeźba wymaga ode mnie wyjątkowego skupienia i zaangażowania - stwierdza artysta. Rzeźba ma być darem dla mieszkańców wsi. Dlaczego akurat ta?
- Od dziecka fascynował mnie Zbawiciel z góry Corcovado. Tak potężny... - stwierdza autor. Planów wobec swojej wsi i okolic ma dużo więcej. Chciałby ludowymi rzeźbami przyozdobić całą gminę i ma już gotowe projekty pierwszej w gminie pracowni rzeźbiarskiej z galerią. W ubiegłym roku artysta obchodził dziesięciolecie swojej pracy twórczej w drewnie. Od dwóch lat też maluje. Ma na swym koncie 230 rzeźb, kilkanaście obrazów i za sobą 17 wystaw. Jego prace trafiły między innymi do Irkucka, Szwajcarii, Niemiec. Szymczak niechętnie się z nimi rozstaje. Rzeźbić - co podkreśla - potrafi tylko z pasją. Tą zaraził na przykład sąsiada Michała Wiśniewskiego, który pomaga mu w pracy nad Chrystusem Zbawicielem. Pomagają też, choć już nie z dłutem, inni sąsiedzi - Alojzy Piotrowicz, czy pan Wiśniewski.
- Jestem cierpliwy i wytrwale dążę do celu, sądzę jednak, że bez wsparcia tak wielu życzliwych ludzi, byłoby mi trudno - wyznaje artysta. - Dodają mi sił i wiary, że to co robię jest dobre i ważne. Bardzo im wszystkim dziękuję. (Al)
GK nr 33/2004